Spannende nieuwe beeldstemmen bij LI-MA

LI-MA presents: Bring Your Own File en New Art on Screen is een double bill die tot nadenken stemt – met inspirerende nieuwe stemmen, nieuwe manieren van story telling, persoonlijke verhalen en alternatieve interpretaties van verleden, heden en toekomst. Over koloniale erfenissen, culturele identiteit en de impact van technologie. Op 5 maart bij Bijlmerbios.

Ticket: € 9,70 per persoon
Kaartverkoop via Bijlmerbios.

Voor de tweede samenwerking met CBK Zuidoost vertoont LI-MA presents: New Art on Screen vanaf 21 uur vier werken over macht, identiteit en historisch geheugen, gemaakt door kunstenaars(collectieven) Broersen & Lukács, Ghita Skali, Patricia Werneck Ribas en Daisy Evers.

De kunstenaars geven met hun werk een nieuwe interpretatie aan de (culturele) geschiedenis en machtsstructuren, bekeken door een heel eigen esthetische en conceptuele lens. Ze laten tegelijk ook zien op welke manieren het verleden, identiteiten en macht worden gevormd in verschillende media en perspectieven.

De vertoning wordt om 19 uur voorafgegaan door LI-MA presents: Bring Your Own File, waarin deelnemers kunst, gebaseerd op software, laten zien. Kunstenaars reageerden op een open call en kunnen nieuw werk of work in progress tonen en erover praten met andere kunstenaars, het artistieke team van LI-MA, partnerorganisaties, experts en het publiek. Deze editie zijn de kunstenaars: Eleri, christopher tym, Margarita Kosareva, Tewa Barnosa en Izzy Lee.

LI-MA geeft een podium aan opkomende, jonge en autodidactische kunstenaars die reageren op een open call. Het zijn inspirerende nieuwe stemmen op het gebied van bewegend beeld, en het is een viering van een experimentele aanpak van storytelling, documentaire en digitale kunst. Met hun persoonlijke, politieke en speculatieve verhalen, tarten deze kunstenaars conventies, recreëren ze geschiedenissen en maken ze ruimte voor representatie.

De Bijlmerbios staat bekend om zijn gevarieerde programmering – waaronder arthousefilms, documentaires en korte films – en is een ruimte die inspireert door middel van film, die empathie, reflectie en zinvolle discussies stimuleert.

Programma overzicht Bring Your Own File, vanaf 19.00 uur

Eleri, Liondance, (2024, 10’04”)
Een vrouw met paniekstoornis zoekt een oude beschermgod in het heden.
Eleri verkent het potentieel van traditie en geschiedenis door een diep persoonlijke lens, op de grens van fictie en documentaire. Haar werk gaat over vrouwelijkheid met een genuanceerde, vaak humoristische benadering, en reflecteert op de complexiteit van het hedendaagse leven en de raakvlakken met het verleden. Eleri is geboren en getogen in Zuid-Korea. Ze studeerde beeldende kunst aan de Seoul National University en de Gerrit Rietveld Academie, met de focus op figuratieve schilderkunst. Haar achtergrond als acteur in onafhankelijke Koreaanse films vormt haar filmtaal, waarbij ze bewegend beeld gebruikt als medium om erfelijke ketens in haar leven te onderzoeken.

christopher tym, Hole is the Bubble i Blew, (2024, 7’12”)
Hole is the Bubble i Blew combineert video, generatieve animatie en samengestelde beelden tot een geschiedenis van gedeelde intimiteit. Het werk rijgt dagen en nachten aan elkaar tot een raam in een brandende tunnel verschijnt waarmee ruimte wordt geboden aan platonische en erotische liefdesverhalen die zich door de tijd heen ontvouwen. In deze vloeiende ruimte blijft het beeld vooruitgaan, waardoor de kijker wordt meegezogen in een zwevende, droomachtige ervaring. Het concept van ‘queering time’ laat persoonlijke verhalen samensmelten, waardoor de grenzen tussen heden en verleden vervagen in een zich steeds ontwikkelende gemeenschap van intimiteit.

christopher tym is een kunstenaar-filmmaker wiens werk de raakvlakken onderzoekt tussen de virtuele en natuurlijke wereld. Zijn hybride ruimtes, ontstaan uit de fusie van film en animatie, belichamen de vloeibaarheid van tijd. Ze buigen temporele en ruimtelijke relaties als mensen navigeren door hun complexe verbindingen met elkaar en de evoluerende wereld om hen heen. Het werk van tym, dat in Nederland is gevestigd, daagt lineaire verhalen uit en nodigt kijkers uit om een voortdurend veranderend verhaal te ervaren.

Margarita Kosareva, Going Going Gone, (2024, 05’51”)
In de beperkte ruimte van een gezinswoning houden de ouders zich bezig met de bizarre “paradoxinterventie”, een rituele praktijk die hen dwingt hun ruzies te plannen. Boven zoekt hun dochter de eenzaamheid op om te ontdekken dat ze misschien niet alleen is. Dit verontrustende verhaal duikt in de absurditeit van menselijke relaties en de identiteitscrises en conflicten die vaak ontstaan in intieme ruimtes.

Margarita Kosareva is een audiovisuele kunstenares die in haar werk de menselijke psyche, identiteitscrises en maatschappelijke normen onderzoekt. Met een diploma Beeldende Kunst van de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, creëert Kosareva korte films, video-installaties en animaties die humor en magie combineren om thema’s van existentiële onzekerheid aan te pakken. Met haar werk daagt ze de grenzen van het zelf uit en onderzoekt ze de complexiteit van menselijke relaties binnen hedendaagse maatschappelijke structuren.

Tewa Barnosa, Written To Not Remain, (2024, 12’30”)
Written To Not Remain onderzoekt de sporen van collectieve uitspraken die in het Libië van na de revolutie op de muren zijn geschreven. Deze geschriften, variërend van politiek commentaar tot stille protesten, dienen als vluchtig bewijs van hedendaagse gebeurtenissen en sociale strijd. Door archiefbeelden te combineren met VR-gebaseerde acts, reflecteert Tewa Barnosa op het sociale en politieke landschap van Libië, vanaf 2011, door de lens van persoonlijke geschiedenissen en politiek verzet.

Tewa Barnosa is een transdisciplinaire kunstenaar en cultureel producent gevestigd in Amsterdam. Haar werk komt oorspronkelijk uit Tripoli en omvat beeldende kunst, tijd-gebaseerde media en curatoriële samenwerkingen. Ze onderzoekt gemarginaliseerde gebieden en gebruikt video, tekst en performance om de raakvlakken van geschiedenis, politiek en persoonlijke verhalen te onderzoeken. Barnosa’s multimediale aanpak is geworteld in het verlangen om stemmen en ervaringen te versterken die vaak over het hoofd worden gezien in het mainstream discours.

Izzy Lee, Go Tell It to the Mountain, (2024, 8’23”)
In Go Tell It to the Mountain verspreidt gefluister zich als een lopend vuurtje, waardoor een verhaal ontstaat over een raadselachtige vogelvrouw, gevreesd en onbegrepen door de maatschappij. Haar hybride aard – deels vogel, deels mens – wordt de basis van een mythisch verhaal dat bij elke vertelling evolueert en muteert. Als kijkers in het aardse oppervlak van haar tijdloze omgeving graven, stuiten ze op overblijfselen van haar bestaan, voortdurend omgeven door geroddel en vervorming. De berg dient als achtergrond voor deze steeds veranderende verhalen en benadrukt de spanning tussen feit en fictie, aanwezigheid en afwezigheid.

Izzy Lee is een beeldend kunstenaar wiens werk video, beeldhouwkunst en installatie omvat. Haar werk richt zich vooral op “vrouwelijke buitenaardse” personages en behandelt thema’s als verplaatsing, identiteit en anders-zijn. Lee’s vloeiende, evoluerende personages bestaan in de marge van de maatschappij, constant verschuivend en zich aanpassend aan hun omgeving. Haar werk verkent de psychogeografische spanning tussen erbij horen en ervan vervreemden, waarbij ze gebruik maakt van glitch-achtige ruimtes en speculatieve verhalen om de kijker uit te nodigen in alternatieve werkelijkheden. Lee is afgestudeerd aan de afdeling VAV-Moving Image van de Gerrit Rietveld Academie. Haar werk is geworteld in feministische sciencefiction en voortdurende onderzoeken naar speculatieve toekomsten. Lee’s werk is gebaseerd tussen Amsterdam (NL) en Seoul (KR) en biedt een lens om de randen van mogelijkheden en de grenzen van normativiteit te verkennen.

Programma New Art on Screen vanaf 21.00 uur

Broersen & Lukács, I Wan’na Be Like You (NL, 2025, 14’)
Een spookfiguur leidt ons een afbrokkelende kas in – ooit een plaats waar de natuur werd beheerst – dansend op een heruitgegeven versie van I Wan’na Be Like You uit The Jungle Book (1967). Als de melodie vervaagt, neemt de zanggroep Black Harmony het over met hun eigen interpretatie van het nummer. Broersen & Lukács deconstrueren en reconstrueren de roman, de film en hun culturele erfenis en onthullen de spanningen die erin besloten liggen.

Ghita Skali, NATUURLIJK (NL, 2023, 20’)
Joep de Jong, een trotse Nederlandse bloemenhandelaar, gaat op zoek naar de perfecte gieter – om vervolgens onverwachte toepassingen te ontdekken. Door middel van humor en scherpe karikaturen ontrafelt NATUURLIJK de koloniale geschiedenis van hygiëne, waarbij wordt blootgelegd hoe westerse idealen werden opgelegd aan gekoloniseerde culturen. Skali daagt het idee van wat ‘natuurlijk’ is uit en onthult dat het een constructie is die bol staat van vooroordelen. Wie bepaalt wat normaal is? En hoe blijven deze ideeën bestaan in het dagelijks leven?

Patricia Werneck Ribas, Para M (To M)) (NL/BRA, 2023, 12’)
Een vrouwenstem spreekt tot de ongrijpbare “M” en viert aanvankelijk de verschuiving van de ene koloniale macht naar de andere, totdat het verhaal lagen van onderdrukking blootlegt die onveranderd blijven. De “M” verwijst naar Johan Maurits van Nassau-Siegen, een Nederlandse koloniale gouverneur in Brazilië. Hoewel de geschiedenis hem vaak in een gunstig daglicht afbeeldt, werd zijn heerschappij gekenmerkt door wreedheid, waarbij tot slaaf gemaakte Afrikanen werden gebrandmerkt met zijn initialen. Door middel van poëtische beelden van vrouwen en gerecontextualiseerde koloniale artefacten in Recife, onderzoekt Para M hoe subalterne stemmen vechten om gehoord te worden en hoe, ondanks de tijd, de waarheid altijd een manier vindt om naar boven te komen.

Daisy Evers, I woke up, again. In this blue world with a flowerless sea (NL, 2025, 10’)
In een toekomst waarin het menselijk bewustzijn is versmolten met het weefsel van het universum, zijn lichamen overbodig. Geïnspireerd door technologisch determinisme stelt I woke up, again… een wereld voor die volledig wordt gevormd door technologie en die diepgaande vragen oproept over identiteit en betekenis. Het opvallende blauwe visuele palet en het meditatieve tempo creëren een paradox, waarbij kijkers worden ondergedompeld in een wereld die zowel sereen als verontrustend is, dromerig en onontkoombaar.

Een samenwerking van: Fonds21, Cultuurfonds, Amsterdam Fonds voor de Kunst, CBK Zuidoost, Bijlmerbios.