Sequin Monument – Rein Jelle Terpstra (1999)
Met je hoofd naar achteren en je blik omhoog, of juist langszoevend vanuit de metro. Vanuit welk perspectief je dit werk van Rein Jelle Terpstra ook bekijkt, altijd ziet het er anders uit. De schotels weerspiegelen de omgeving die ondertussen zal stilstaan in de tijd. Dit gedeelte van Zuidoost is namelijk uitgeroepen tot beschermd stadsgezicht en wordt ook wel het BijlmerMuseum genoemd. In dit stukje cultureel erfgoed zal dus niet meer worden gesloopt, het landschap mag niet meer veranderen maar moet behouden blijven. De symboliek achter de schotels is zo veelzijdig als de weerspiegelingen zelf. In sommige schotels zijn stadslandschappen van andere steden gegraveerd, die vanwege de lichtspiegelingen alleen te zien zijn met bewolkt weer. De paillettenvorm van de schotels is een verwijzing naar het interculturele karakter van de Bijlmer. Dergelijke pailletten of lovertjes worden in veel culturen gebruikt om kleding mee te versieren of als talisman, want de kleine spiegeltjes beschermen tegen rampspoed en weerkaatsen het boze oog. Terpstra wilde geen specifiek herdenkingsmonument maken, maar wel had hij de Bijlmerramp steeds in het achterhoofd tijdens het ontwerpen van dit werk. Dit is immers de flat waar 25 jaar geleden een vliegtuig invloog. Voor meer informatie, zie het Monument Bijlmerramp.
Naast het terugkaatsen van onheil gaat het werk ook over het ontvangen van signalen, vandaar de holle vorm van de schalen. De schalen refereren dan ook aan de schotelantennes waaraan je een flat met vele nationaliteiten kon herkennen. Ondertussen haalt de techniek dit kunstwerk in en raken de schotelantennes langzaam uit de gratie. Modems en smartphones halen nu het land van herkomst de huiskamer binnen. Zo zal de Bijlmer, zolang er mensen wonen, altijd blijven veranderen – ondanks de status van beschermd stadsgezicht.